Interview met Sander Gerritse, projectleider Kondor Wessels Amsterdam Het bouwterrein van Pontkade betreed je niet zomaar: alles in het kader van de veiligheid. Bezoekers krijgen na registratie een dagpas en er wordt streng op toegezien dat iedereen veiligheidsschoenen, -hesje en -helm draagt. De bouwplaats zelf is, ondanks dat er met 120 man gewerkt wordt, een overzichtelijke, opgeruimde plek. Dit is hoe projectleider Sander Gerritse het graag ziet.
Sander is verantwoordelijk voor de hele bouw en de mensen die hier rondlopen. Hij is opvallend actief met betrekking tot veiligheid.
‘Eigenlijk heeft dat twee redenen: 1. Ik wil graag dat iedereen aan het eind van de dag gezond en wel naar huis gaat en 2. Veiligheid werkt door in alles: het is netter op de bouw; de kwaliteit gaat omhoog en we halen makkelijker de planning. Daar geloof ik heilig in!’
‘Nee, zeker niet. Je merkt wel degelijk dat er een cultuuromslag gaande is, maar het naleven van de veiligheidsregels is iets waar vooral uitvoerders zich heel erg verantwoordelijk voor voelen. Het gaat uiteindelijk om de vakmensen op de vloer en het is nog best lastig om hun ervan te doordringen dat het om hún lijf en leden gaat.’
Sander loopt naar een lokaal in de bouwkeet waar een ‘veiligheidsbord’ hangt. Vaste onderdelen op het bord zijn onder andere ‘top 5 risico’s’ en ‘veiligheidsdoelstelling’. ‘Elke vrijdag vindt hier een meeting plaats waarbij de samenstelling wisselt en die elke keer door een ander wordt voorgezeten. Deze samenstelling van de groep is afhankelijk van waar we in het bouwproces zitten. Met elkaar wordt dan de veiligheid op de werkplaats besproken. Door concrete en actuele aandachtspunten te benoemen, kunnen we het proces heel scherp bijsturen zodat veiligheidsrisico’s tot een minimum beperkt blijven.’
Met veel enthousiasme vertelt Sander dat er al diverse succesvolle veiligheidsmaatregelen zijn doorgevoerd op de bouwplaats. Dat zijn soms kleine ingrepen met verstrekkende gevolgen. ‘We merkten dat niet iedereen goed met ladders weet om te gaan. Ladders moeten boven geborgd worden met een touw en aan de onderzijde niet wegglijden. Daarvoor hebben we matten aangeschaft met een soort antislipfunctie. Die worden nu op het hele werk gebruikt.’
We lopen naar een keet waar de zaagmachine staat. Een potentieel onveilig apparaat als die bediend wordt door niet kwalificeerde personen. ‘Alle mensen die deze machine bedienen hebben hiervoor een zaaginstructie gekregen. Alleen deze vakmensen zijn in het bezit van een gepersonaliseerde ‘zaagpas’ waarmee ze de bouwzaag mogen bedienen. En natuurlijk; geen enkel systeem is waterdicht. Maar in de praktijk kijken de vakmensen wel linker uit: er staan uiteraard sancties op misbruik ervan.’
Terwijl we onder een toekomstige helling van de parkeergarage staan, kijken we omhoog. Een woontoren is zichtbaar, twee kranen staan tegen een strakblauwe hemel en een kubel zweeft door de lucht. ‘Nog voor de bouwvak zijn alle torens van Pontkade op hoogte,’ zegt Sander. Op mijn vraag of dat gaat lukken, volgt een tevreden grijns: ‘er is nog een hoop werk te doen, maar dát gaat lukken!’
